"İki şey mühimdir, birincisi okyanus gibi bol haysiyet, ikincisi Elif gibi dimdik şahsiyet." diyen Mevlana gibi olmayı, o mertebeye erişmeyi kim istemez sorarım sizlere?
Onun hayatını okumak, her bir sözünü öğüt edinmek yetmiyor onun gibi olmaya. "Hamdım,piştim,yandım." sözünün sadece ham kısmındayım daha. Pişmek için önümde belki yıllar var, belki ömür yetmeyecek bilemiyorum. İnsanları olduğu gibi kabul etmeye çalışıyorum,onu bile bazı zaman yapamıyorum. Sözler yolumu aydınlatsada sözlere uyamıyorum.
Yanamasam bile pişmeyi istiyorum şu hayatta....
Gün geçtikçe olgunlaşsam bile dahasını istiyorum...
Kim bilir belki de başarırım....
